در این مقاله قرار است به موضوع اقتصاد توجه بپردازیم
بدون شک تعین کننده ارزش یک کالا کمیابی آن میباشد شاید بتوان ساده ترین معنی را برای اقتصاد «مدیریت کردن منابع محدود دانست» در عصر صنعت منبع محدود زمان بود هنوز که هنوز است این جمله را میشنویم «پول را میشود برگرداند اما زمان را هرگز» در اوایل عصر تکنولوژی،اقتصاد با منبع کمیابی به اسم اطلاعات روبرو شد و در سال های اخیر منبع کمیابی با عنوان توجه و مفهوم اقتصاد توجه موضوع مورد اهمیت می باشد
تکنولوژی نقش زیادی در سبقت شدن توجه ما دارد به همین دلیل در این مقاله به سراغ اهمیت اقتصاد توجه و بعد از آن روش های مدیریت تکنولوژی و تلفن همراه خواهیم رفت
بحران و اقتصاد اطلاعات:
در گذشته ایی نه چندان دور(اوایل پیشرفت تکنولوژی) دسترسی به اطلاعات برای عموم دشواری های خودش را به همراه داشت و افراد برای دسترسی به یک تحقیق و مشاهده محتواهای مرتبط با یک موضوع هزینه های زیادی را متحمل می شدند در آن زمان تولید اطلاعات و محتوا قدرت محسوب میشد
فلاپی های قدیمی ظرفیت محتواهای زیادی را نداشتند و شاید نیاز بود برای دیددن چند ویدیو آموزشی بارها و بارها و بارها فلاپی های خریداری شده پر و خالی شوند
اقتصاد اطلاعات اصطلاحی بود که در آن زمان به کار گرفته میشد،دشواری دسترسی به اطلاعات باعث کمیابی آن شده بود« تقاضا برای اطلاعات مورد نیاز به شدت زیاد اما عرضه و دستیابی به آن کار ساده ایی نبود»
سال هاست به لطف پیشرفت تکنولوژی و افزایش چشم گیر رسانه ها از جمله سایت ها،شبکه های اجتماعی و… این مشکل برطرف شده است آنقدر که حتی اگر پزشک متخصص هم نباشید پیدا کردن عوارض قرصی مانند ریتالین کار چندان سختی نیست و تنها با چند کلیلک قابل مشاهده می باشد(قرصی که برای کمبود حواس به برخی از مبتلایان اختلال کم‌توجهی تجویز میشود)
امروزه نه لزوما تولید کنندگان اطلاعات صاحب قدرت هستند و نه اطلاعات عاملی برای قدرت
اقتصاد توچه:
هربرت سایمون روانشناس،جامعه شناس،اقتصاد دان و برنده نوبل اقتصاد در سال 1978 با نظریه خود با عنوان اقتصاد توجه ماهیت جدیدی در اقتصاد شکل داد
ثروت در اطلاعات به معنای فقر در توجه است
اقتصاد توجه یعنی در دنیای پر از اطلاعات،کثرت به معنای کمبود منبعی دیگر است به نام توجه است امروزه اطلاعات در هر زمان و در هر شرایطی در دسترس می باشد مدیریت این منبع کمیاب از ملزومات زندگی بشر در این عصر می باشد
اقتصاد توجه و داد و ستد بر سر آن:
خرید فروش توجه از امروز و دیروز نیست و قدمتی نزدیک به 200 سال دارد جایی که فروش روزنامه های 1 پنی در شهر نیویورک به دلیل ارزانی،توجه مردم زیادی را به خود جلب کرد. افراد زیادی خواهان خرید آن نوع از روزنامه ها بودند حتی در آن زمان هم اقتصاد توجه به چشم میخورد اما به شکل خیلی کمرنگ تر کسب درآمد از روزنامه یک پنی اولویت دفاتر روزنامه نبود و آنها تمام هزینه و درامد خود را از تبلیغات در کناره های روزنامه کسب میکردند (کاری که امروز نیز در بسیاری از مجلات و روزنامه ها باب است)
شما به عنوان خواننده روزنامه یک پن پرداخت میکنید اما ما به عنوان صاحبین روزنامه توجه شما را با قیمت بالا به فروش می رسانیم
آگاهی از سبقت / مهار اقتصاد توجه:
امروزه روش خرید و فروش توجه شکلی مدرن تر به خود گرفته است و از آنجا که اطلاعات بیشتر از عرضه در دسترس است،شرکت های بزرگ تمام تلاش خود را برای افزایش نگه داشت ما انجام میدهند درک درست اقتصاد توجه و کمیابی آن عامل پیروزی رسانه های اجتماعی در این عصر میباشد در ادامه به دو گام مهم از استراتژی دزدی توجه خواهم پرداخت تا با آگاهی از آنها بیشتر از قبل توجه خود را در برابر سارقین حفظ کنید
جلب کننده است:
زندگی شهری و گذر در فضای وب مقداری حفظ توجه را دشوار میکند فروشگاه های سطح شهر با نصب چراغ های چشمک زن ولیزری تمام تلاش خود را برای شکستن طرح واره های ثابت ما انجام میدهند گشت و گذار در سایت ها نیز از این موضوع مستثنا نیستند
هدف شما خواندن یک مقاله و دریافت پاسخ سوالتان است اما سایت ها در تلاش برای جلب توجه شما با طراحی بنرهای پیشنهادی کوچک و بزرگ هستند
اشتیاق آمیز است:
هر چیز جذاب تنها چندبار اول جذاب و زیبا به نظر میرسد و بعد از یک مدت ناخودآگاه میل به آن در ما کم تر خواهد شد تلاش برای جذابیت دلیلی برای توچه،و راه ماندنگاری در توجه ایجاد اشتیاق و میل به ماندن است
فروشندگان نیز از این گام به نفع خود در جهت وفادار کردن مشتری استفاده میکنند : افزایش میزان وفاداری و البته ایجاد اشتیاق برای خریدهای بعدی وسوسه انگیز به نظر خواهد رسید
اگر در فروشگاه آجیل و خشک بار متوجه شدید صاحب فروشگاه به کودک شما بادکنکی هدیه داده است زیاد تعجب نکنید
با درک اقتصاد توجه بهتر است به سراغ چند راه برای کنترل توجه خود برویم در این بخش چند پیشنهاد را برای مدیریت تلفن همراه و البته شبکه های اجتماعی با شما به اشتراک خواهم گذاشت
مدیریت اقتصاد توجه و تکنولوژی
مدیریت کنید:
برای در رفتن از قلاب پهن شده توسط این رسانه ها نیاز است بدانیم در روز چه مقدار در گیر این رسانه هستیم بنابراین زمان و رسانه ایی که بیشتر از همه وقت و انرژی شما را به قارت می برند را بر روی کاغذی و یا دفتری یادداشت کنید یادداشت کردن به شما این امکان را میدهد تا واقع بین تر باشید
- نام رسانه:
- میانگین زمان مصرفی در طول روز:
با توجه به اینکه استافده اکثرمان از شبکه های اجتماعی به شکلی اعتیاد آور و زیرمجموعه اعتیادهای رفتاری می باشد بهتر است با روش هایی حرفه ایی آن را مدیریت کنیم
به اضافه کردن فکر کنید:
وقتی از تغیر و ترک عادتی نامناسب حرف میزنیم به صورت ناخواسته چشم خود را بر روی ویژگی های مثبت آن عادت می بندیم به طور مثال نمیتوان گفت
وقت گذراندن در شبکه های اجتماعی هیچ لذتی برای ما ندارد چرا که اگر این چنین بود قطعا آن را دنبال نمیکردیم از دلایل اصلی در شکست خوردن یک عادت،جایگزین نکردن آن با عادتی جدید و مفید می باشد عادتی که به اندازه لذت بردن از شبکه های اجتماعی برای ما جذاب نیستند
میتوانید با ایجاد عادت های جدید کمی از درد ترک عادت رسانه های اجتماعی کم کنید به همین دلیل چند پیشنهاد را برای شما آماده کرده ام
- شروع ورزشی جدید
- یادگیری مهارتی که دوست دارید
- وقت گذراندن با عزیزانتان
- مطالعه کتاب
- قدم زدن در پارک
تلفن را از خود دور و اقتصاد توجه را مدیریت کنید:
شاید وقتی این عنوان را خواندید با خود بگویید دلت خوشه آخه کاظم، کی میتونه تو این روزا گوشی رو از خودش دور کنه!
من و شما میدانیم تا امروز جنازه کسی برای چند دقیقه دیرتر جواب دادن بر روی زمین نمانده همچنین دیر پاسخ دادن به پیام یا زنگی (البته نه برای همه مخاطبینتان)تغییری در سبک زندگی و ارزیابی مسئولیت پذیری شما ایجاد نخواهد کرد دور کردن محرکی مانند تلفن ازخود راهی آسان و البته کاربردی برای مدیریت شبکه های اجتماعی می باشد
سعی کنید تلفن همراه را از خود دور کنید و تنها در زمان هایی به سراغ آن بروید که کاری مهم و فوری دارید نه صرفا گشت و گزار در وب. به طور مثال می توانید در هنگام کار آن را درون کشوی میز و یا هنگامی که با خانواده هستید در اتاقی دیگر قرار دهید
صبور باشید
فراموش نکنید ما عادت کرده ایم که به صورت ناخودآگاه از شبکه های اجتماعی استفاده کنیم و بهتر است بپذیریم ترک عادت زمان بر می باشد
شک نداشته باشید استفاده نادرست از تلفن همراه و غرق شدن در شبکه های اجتماعی نه تنها بحرانی در اقتصاد توجه ایجاد خواهد کرد بلکه آسیب های جبران ناپذیری را در پی دارد. به این بحث در مقاله ایی جدا خواهیم پرداخت اما لازم است اینجا تنها به یکی از آسیب های آن اشاره کنم
تجربه استرس و اضطراب:
جلب شدن توجه ما به یک ویدیو کار چندان پیچیده ایی نیست و با مقداری تکنیک مرتبط با علم طراحی رفتار قابل اجرا می باشد اما دقت کنید زمانی که صرف شبکه‌های اجتماعی میشود فقط بازدید کردن آنها نیست.
معمولاً تمرکز ما پس از حضور در شبکه‌های اجتماعی و خروج از آنها، تا چند دقیقه هم به دلیل یادآوری خاطرات و تداعی‌ها، مختل میشود
بدون شک ما از وقت گذراندن در شبکه های اجتماعی حس خوبی تجربه خواهیم کرد اما بهتر است ایجاد استرس و اضطراب ناشی از استافده نادرست شبکه های اجتماعی را نیز نادیده نگیریم
- اگر کسی محتوای من را پسند نکندچه؟
- اگر زیر یکی از ویدیوهای من نظری ناپسند گذاشته شود؟
- نکند پست های من لایک نشودچند نفر تا به حال این را دیده اند؟
- چرا تعداد بازدید اینقدر کم است؟ مگر متن اشتباه نوشته ام که فلانی نظر اشتباهی داده است؟
- درخواست چه کسی را قبول کنم و به درخواست دوستی چه کسانی را نادیده بگیرم؟
مقایسه میزان شادی و استرس و اضطراب به وجود آمده در اثر استفاده از شبکه های اجتماعی را بر عهده خود شما میگذرام
جمع بندی اقتصاد توجه و مدیریت تکنولوژی:
شبکه های اجتماعی از روشی خاص برای افزایش نگه داشت ما استفاده می کنند.
آن ها از کمیابی و اقتصاد توجه آگاه هستند،قرار دادن محتواهای رایگان در نتیجه آن تبلیغ های گسترده چه معنایی به غیر از فروش توجه من و شما خواهند داشت؟ البته شاید معامله خوبی به نظر نیاید اما واقعیتی تلخ از قارت توجه من و شماست
در هر لحظه از زندگی تکنولوژی و شبکه های اجتماعی به دنبال دریافت سهم خود از توجه ما می باشند وقت هایی که در حال راننده گی هستیم یا در محل کار مشغول شنیدن حرف های مدیر (درینگ صدای زنگ شنیده میشود)
گمان مجانی بودن محتوا ما را مجبور به پرداخت مالیات حماقت خواهد کرد. لایک کردن عکس کوبیده رفیق صمیمی دوران کودکی و یا انتشار ویدیو ایی از لباسی که به تازه گی خرید کرده ایم نه تنها به معنای خرج کردن از منبع کم توجه و نادیده گرفتن اقتصاد توجه میباشد بلکه فقط باعث رونق آن رسانه و پر کردن جیب کسانی که به شکلی بیزینسی به آن نگاه میکنند خواهد شد
البته که هیچگاه مخالف استفاده از شبکه های اجتماعی و تکنولوژی نخواهم بود اما از شما میخواهم هوشیار باشید و از این مجانی بودن و سواری رایگان در جهت رشد خود، بهبود کار و روابط و… استفاده کنید