بیایید به دوران شیرین دبستان برگردیم کلاس اول و روزهای ابتدایی مدرسه،آن روزها برای یاد گرفتن حروف فارسی باید بارها و بارها کلمات را در دفتر مینوشتیم و تکالیف اغلب به این شکل بود:
یک صفحه از حرف آ
یک صفحه از حرف ت
یا اگر مثل من بازیگوش بودید از هر حرف پنج صفحه مجبور به نوشتن می شدید
شاید اولین تمرین ها یادمان نباشد اما میدانیم که برای نوشتن جمله بابا نیاز به فهمیدن واژه «ب» و «آ» بود
روزهای خسته کننده زیادی را صرف یادگیری کردیم گاهی خواندن باصدای بلند واژه به واژه خواندن و از همه بدتر بلند خواندن در جمع اما خوب بعد از مدت ها که تقریبا بین یک تا سه سال طول میکشید کمتر به شکل سابق حروف را تکرار میکردیم و در اولین نگاه آن را می خواندیم
یک سوال الان هم نیاز است یک کلمه را به واژه های کوچک آن تقسیم کرد تا خوانده شود؟
با شما موافقم نیازی نیست که هر بار این اتفاق بیوفتد چون ما در روزهای اول تلاش های زیادی کرده ایم و امروزه می توانیم به راحتی از پس این کار بر بیایم این در شرایطی است که زود خواندن شما برای یک کودک هفت ساله کاری فضایی میباشد
مسیر عصبی چیست:
خط خورده گی های دفتر کلاس اول را که یادمان بیاوریم متوجه میشویم در حال یادگیری چیزی بودیم که قبل از آن در ذهنمان نبود،ما با خط خطی کردن حروف اشتباهی که می نوشتیم در حال ساخت یک مسیر عصبی درست بودیم این مثال برای در دست گرفتن مداد هم صدق میکند یادم می آید روز اولی که مداد در دست گرفتم آن را مشت کردمL ام خوب اینقدر این کار اشتباه را انجام دادم که اخر توانستم مسیر درست در دست گرفتن مداد را پیدا کنم
بنابراین مسیر عصبی را می توان مسیری راحت برای انجام فعالیت های روزانه و انجام مهارت های یادگرفته شده در مغز دانست یادمان باشد ما یک روز مسیری عصبی برای حرف زدن را ساخته ایم و به اندازه کافی و البته حوصله سر بری «پ پ پ ت» گفته ایم
چطور یاد میگیریم:
متخصصان علوم اعصاب میگویند مغز بیش از 86 میلیارد نورون دارد (کوچکترین عوض عصبی در مغز) وقتی که ما در حال یاد گرفتن موضوعی جدید هستیم اطلاعات را از حافظه حسی دریافت می کنیم این اطلاعات پس از دریافت در حافظه کوتاه مدت ما ذخیره و اگر برایشان وقت بگذاریم میتوانیم به نورون ها اجازه ساخت یک مسیر عصبی را برای بهتر به یاد آوردن دهیم اما اگر تلاش برای یادگرفتن نکنیم چه؟
حافظه فراموش کار!
اولین دقایقی که از خواب بیدار میشویم تا لحظه ایی که مجدد سر بر روی بالشت می گذاریم با انبوهی از اطلاعات مواجه هستیم این اطلاعات شامل بوق های یک ماشین در خیابان صدای جیرجیر جیرک های داخل حیاط بوی غذاهایی که در خانه است و یا بوی سیب زمینی سرخ کرده های یک فست فودی اخبار و هزاران اطلاعات دیگر میشود حال تصور کنید اگر شما قادر بودید همه این اطلاعات را در ذهن ذخیره کنید چه میشد؟بی شک در لحظه خوابیدن همان روز سر از جنون در می آوردید بنابراین به لطف دقت،ما چیزهایی را در حافظه ثبت میکنیم که به آنها توجه کنیم
چرا مسیر عصبی مهم است؟
مغز بیشتر از 25 درصد کالری بدن را جذب میکند بنابراین برای حفظ بقای خود تمایل به صرف انرژی کمتری دارد حال فرض کنید اگر برای هر بار انجام دادن یک فعالیت تحلیل و بررسی انجام دهد چه میشود مثلا برای هر بار بستن دکمه های پیراهن خود مجبور باشید فکر کنید که الان از کدام انگشتان برای بستن استفاده کنید و اول کدام دکمه را ببندید حتی فکر کردن به این موضوع هم عذاب آور است اما مغز برای انجام سریعتر این کار ها از الگوهای قبلی خود اسفاده میکند
سوال: چطور هر روز بدون فکر کردن بعد از خروج خانه در را میبندید؟
شاید بگویید خوب عادت کردم دیگه اینکه سوال نداره
درست است شما عادت کرده اید یعنی عادت بستن در را موقع خروج از خانه برای خود ساخته اید حال باید گفت مغز شما هر بار به فکر بستن در فرو نمیرود
چه کاری میتوان کرد؟
قبل از هرچیز این جمله را با خود تکرار کنید «لازمه یادگیری هرچیزی خراب انجام دادن آن است»
بنابراین صرف زمان مشخص،صبوری در ایجاد یک مسیر عصبی قوی برای یادگیری اجباری است .
گذر از روزهایی که تمایلی به انجام تمرین ها و یا مرور جزوه ندارید اما با این حال انجام میدهید از شما فردی قوی با نتایجی خارق العاده می سازد